Warhammer 40.000, a Grimdark:

Moja hipoteza, jakoby Grim / Dark / Low Fantasy, mimo internetowego poparcia, były ślepą uliczką, ma trzy poważne luki. Pierwszą z nich jest Gra o Tron (aczkolwiek jestem przekonany, że jej sukces był zależny od okoliczności, których powtórzenie byłoby trudne… tzn. od ekranizacji). Drugą jest Świat Mroku. Trzecią: Warhammer 40.000. Na szczęście jednak jest pewna firma, która pomogła mi poradzić sobie z tym ostatnim problemem: Games Workshop.

Japońska fantastyka, a wielkie, samurajskie nieporozumienie:

W powszechnym przekonaniu manga i anime są głęboko zakorzenione w samurajskiej kulturze Japonii. Słowa te świadczą o wyłącznie powierzchownej znajomości tematu. Drugim, podobnym błędem jest przekonanie o powszechności motywów samurajskich w wyżej wymienionych mediach. Trzecim: przekonanie o wielkim wpływie na nie tematyki sztuk walki. Faktycznie sytuacja kształtuje się zgoła odmiennie:

Przeczytane w kwietniu 2024: Głównie Pratchett i książki o kotkach

Kwiecień był dość owocnym miesiącem jeśli chodzi o lekturę: udało mi się bowiem utrzymać równy poziom czytelnictwa, a zaryzykowałbym nawet opinię, że przeczytałem więcej stron (bo nie książek) niż normalnie.

Udało mi się też dokonać jednego, naprawdę dużego sukcesu (1000 stron) sukcesu czytelniczego, pokonując książkę, z którą zmagałem się już od ponad roku (warto było).

Co najbardziej mnie jednak satysfakcjonuje większość książek tym razem była dobra lub bardzo dobra.

Upadek polskiego rynku planszówek w latach 90-tych:

Mój znajomy Grisznak nakręcił na swoim kanale o grach wojennych ciekawy film o upadku polskich planszówek i jego przyczynach. Film warto obejrzeć. Jednak prowadzę akurat własne badania w zbliżonym temacie (historia fantasy z uwględnieniem gier) i warto dodać do niego swoje trzy grosze, żeby go uzupełnić.

Rasizm w fantasy: po co to?

Unikalność Frieren i Dungeon Meshi na tle innego fantasy ostatnich lat polega między innym na tym, że ludzie dyskutują o tym, co im się w tej serii podoba. A nie tylko wzajemnie oskarżają się o powody klęski. A jak wiadomo najłatwiej pokazać rzeczy dobre na tle rzeczy złych. Tak więc dość dużo osób wspomniało, że w fantasy rzeczywiście nie podoba im się brak tolerancji, z jaką magiczne rasy do siebie podchodzą… Podejmijmy dyskusję na ten temat.

Paradoks Fermiego – rozwiązanie:

Paradoks Fermiego definiuje się w następujący sposób: Wielkość i wiek Wszechświata sugerują, że powinno istnieć wiele zaawansowanych technicznie pozaziemskich cywilizacji. Jednak takiemu rozumowaniu przeczy brak obserwacyjnych dowodów ich istnienia. Zatem albo początkowe założenia są nieprawidłowe i zaawansowane technicznie życie jest znacznie rzadsze niż się sądzi, albo metody obserwacji są niekompletne i ludzkość jeszcze ich nie wykryła, albo metody są błędne i cywilizacja ludzka poszukuje niewłaściwych śladów.

Rozumowanie to opiera się na zasadzie kopernikańskiej, mówiącej, że Ziemia nie jest szczególnie wyróżnionym miejscem we Wszechświecie.

I to jest właśnie błąd!

Era braku, niedoboru i nadmiaru:

Czytam sobie stare numery Magii i Miecz. Szukam w nich źródeł, którymi mógłbym wesprzeć kilka swoich tez w książce. To, co w nich znajduję, to głównie zdziwienie na temat tego, jak bardzo zmienił się świat RPG w Polsce i w ogóle cała Polska. Zmieniła się, gdyż obecnie mamy dużo, dużo więcej wszystkiego, niż mieliśmy wtedy.

Zrozumieć japońskie fantasy:

Nie jest wbrew pozorom trudno. Wręcz przeciwnie: wokół tego gatunku w niektórych środowiskach robi się nadmierne halo, na siłę podkreślając jego niezwykłość i odrębność. Ludzie ci prawdopodobnie chcą dobrze, jednak w rezultacie tylko wywołują zamieszanie. A japońskie fantasy zrozumieć warto, bowiem wyprodukowało wiele najciekawszych i najoryginalniejszych tytułów ostatnich dwóch dekad. Oraz jednocześnie najwierniejszych duchowi, choć niekoniecznie tradycją gatunku. Oraz ogromne ilości crapu. Jednak kogo obchodzi crap?

Androidy nie będą ani niewolnikami, ani kumplami…

…będą naszymi tosterami. Youtube wywalił mi trailer jakiegoś filmy czy serialu animowanego na temat policjantki rozwiązującej sprawę morderstwa, w futurystycznym świecie, w którym ludzie żyją obok androidów. Androidy oczywiście wyglądają i zachowują się jak ludzie oraz bardzo często jako ludzie się identyfikują. Jednak są traktowani jak śmiecie.

Bajka wygląda na pouczającą i wzruszającą.

Oraz w diabła kiczowatą.

Jak nauczyć się systemu RPG szybko:

Podręczniki do gier fabularnych: takie wielkie kloce, wypełnione treścią, tabelkami i całą resztą. Wydawać by się mogło, że nie ma możliwości przyswoić sobie ich treści szybko. Faktycznie jednak większości gier tego typu można nauczyć się w maksymalnie kilka godzin, a może nawet w kilkanaście minut. Po prostu trzeba wiedzieć, czego należy się uczyć, a co zignorować. Działa to prawie zawsze.