Najbardziej irytującą rzeczą w całej tej kulturowej zadymie o poprawność polityczną jest fakt, że osoby chcące chronić prawdę i obiektywizm lub chociaż chcące zachować jakąś, elementarną uczciwość często zmuszone są tak naprawdę walczyć na dwa, a czasem nawet trzy fronty.
Dasz odpór z jednej strony, to okazuje się, że z drugiej strony podkrada się wróg gotowy wbić nóż w plecy… Czytaj dalej
Kontynuując wątek utraty hegemonii kulturowej przez USA dochodzimy powoli do tematu, który jest szczególnie drogi mojemu sercu: do literatury fantasy i science fiction. Jak pisałem już wiele razy: ma złe przeczucia, jeśli chodzi o nią, jej teraźniejszość i co za tym idzie przyszłość. Jakiś czas temu udało mi się dobrać do listy najlepiej sprzedających się tytułów fantasy i science fiction wszech czasów.
I wiecie co?
Jeśli popatrzyć na statystyki sprzedażowe poszczególnych książek, to robi się naprawdę dziwnie. Czytaj dalej
Wiadomość o tym, co Rosyjscy żołnierze zrobili w Buczy podsumować można jednym, prostym zdaniem „Człowiek niby wiedział, ale się łudził”. Gorzej, że prawdziwy koszmar wyjdzie na jaw zapewne dopiero w Mariupolu i pod Charkowem, w Dombasie, Ługańsku i na Krymie. O ile jeszcze można sobie racjonalizować kradzieże bankowych sejfów czy jedzenie psów, tak trudno wyobrazić sobie, co siedziało w głowach ludzi mordujących kobiety, starców i dzieci, czasem w wyjątkowo bestialski, a czasem bardzo banalny sposób… No, chyba, że jest się historykiem wojskowości, który bronił magisterki o rosyjskiej wojskowości. Wtedy jest się człowiekiem skąpanym w tym ścieku. I można pokusić się o krótką odpowiedź.
Otóż: bardzo często w owych głowach nie ma nic. Oprócz trocin ewentualnie. Czytaj dalej
Nie wiem, czy zauważyliście, ale dwa tygodnie temu miało miejsce rozdanie Oskarów. Tegoroczna impreza została w prawdzie przyćmiona przez wojnę na Ukrainie, jednak nie stało się nic złego. Tak naprawdę bowiem w całym tym wydarzeniu ciekawe były tylko dwie rzeczy. Po pierwsze jeden aktor dał drugiemu w mordę. Po drugie: impreza odnotowała drugą, najniższą oglądalność w całej swojej historii. W tym niechlubnym wydaniu pobiła ją tylko zeszłoroczna odsłona gali. Co więcej: Oskary ocalały tylko dzięki ofierze Willa Smitha, który (dosłownie) podbił oglądalność prawie dwa razy…
Każe to zadać pytanie o kondycję amerykańskiej kultury, a w szczególności jej najważniejszego elementu: kina.
A raczej o przyczyny jej braku… Czytaj dalej
Akcja nowego, netfliksowego serialu Vikings: Valhalla przenosi nas w ciekawy okres historii Skandynawii, gdy obok siebie żyli zarówno chrześcijanie, jak i poganie. Jak wiemy z historii (i czego w zasadzie łatwo domyślić się samemu) koniec końców chrześcijaństwo zwyciężyło.
Dlaczego do tego doszło, skoro dawni Skandynawowie mieli tak ciekawą mitologię pełną fascynujących bóstw? Czytaj dalej
Miniony miesiąc był dla mnie bardzo słaby pod względem czytelniczym. Zaczął się od tego, że Diabeł mnie podkusił, bym kupił w automacie rogalik z ciasta francuskiego, który to rogalik okazał się przeterminowany i na prawie dwa tygodnie wysłał mnie był w niebyt i na L4. Zmagając się z różnymi sensacjami, których nie będę tu opisywał, sił czytać książek nie miałem. Dopiero, gdy trochę zdrowie mi wróciło nabrałem ich do walki z różnorodną lekturą. Walka ta daleka była od owocnej, albowiem wiele z książek, które przeczytałem w minionym okresie nie była (delikatnie mówiąc) najciekawsza. Wojna cara Putasa też nie zachęcała mnie do czytelniczej aktywności.
W efekcie przeczytanych książek było jedynie pięć. Czytaj dalej
Świat Mroku to rodzina systemów RPG, w których przenosimy się do bardzo podobnego naszej rzeczywistości świata, z tym, że w uniwersum tym faktycznie istnieją różne stwory rodem z horrorów. Do najważniejszych należą trzy: wampiry, wilkołaki i magowie. A przynajmniej to one najbardziej interesowały wydawców.
Od prawie 30 lat między fanami poszczególnych linii wydawniczych trwa dyskusja o tym, która z tych ras wygrałaby w konfrontacji. Spróbujemy dziś ten konflikt rozwiązać.
Trochę tak.
Ogólnie rzecz biorąc widziałem już całkiem sporo dzieł kultury, które szły w modne obecnie, postmodernistyczne podejście do historii, fabuły, społeczeństwa, obsady i narracji. Dzieła te czasem były złe, czasem dobre, a czasem średnie. W żadnym wypadku nie wynikało to akurat z faktu, że były one politycznie poprawne, reprezentatywne czy nawet woke (choć były i zwykle to denerwowało).
Faktyczny problem jednak leżał gdzie indziej.
Wróćmy do tematów o których mowa była, zanim zły car Putas napadł Ukrainę… Jak pisałem kilka tygodni temu: w tej chwili w USA komiksy amerykańskie sprzedają się nie tylko gorzej, niż manga, ale cały ich rynek radzi sobie gorzej, niż Kimetsu no Yaiba. Pytanie brzmi, co jest przyczyną takiego stanu rzeczy?
Wbrew pozorom jest całkiem dużo całkiem niezłych powodów sprawiających, że japoński komiks podbija Amerykę. Czytaj dalej
Co najmniej od drugiej wojny światowej lotnictwo wojskowe jest kluczowym elementem zwycięstwa, zarówno na lądzie jak i na morzu. Strona posiadająca przewagę w powietrzu automatycznie zyskuje też przewagę na lądzie, jest bowiem, przynajmniej w teorii, w stanie zdezorganizować siły naziemne przeciwnika. Dominacja w przestworzach zapewnia też dominację wywiadowczą, pozwala atakować kolumny marszowe oraz punkty dowodzenia w zasadzie bezkarnie…
Tym dziwniejsze wydaje się, że Rosja, dysponując na początku wojny prawie trzykrotnie większą ilością samolotów bojowych nie zdołała rzucić na kolana Ukrainy. Jak było to możliwe i co w zasadzie nad Ukrainą lata? Czytaj dalej
Fanboj i Życie 