Polowania na czarownice – trochę inne spojrzenie:

Zazwyczaj łowy na czarownice utożsamia się z fanatyzmem i histerią, które, podsycone przez publikacje w rodzaju „Młot na czarownice” Henricha Krammera i ziejących nienawiścią duchownych doprowadziły do śmierci w męczarniach tysięcy ludzi.

Istnieje też trochę inne wyjaśnienie, które nasuwa mi się po lekturze podręczników do historii ustroju. Jest ono trudniejsze do przeprowadzenia, oparte na historii ustroju. Sugeruje ono jeszcze okrutniejszą prawdę: nadużycia sądowe, chciwość oraz jawne, wyrachowane sukinsyństwo.

Reklamy

Zjawisko nie-klapy:

Nie-klapa, którą można nazwać także nie-sukcesem jest ciekawym zjawiskiem biznesowo-kulturowym, któremu warto się przyjrzeć choćby z tej przyczyny, że w niedługim czasie zapewne zobaczymy ich więcej. Polega ono na tym, że pojawia się jakiś produkt kultury, zazwyczaj film albo gra, który okazuje się jednocześnie klęską jak i sukcesem. Nie-klapa, w odróżnieniu od obiektywnej klapy odnosi sukces i generuje całkiem duży dochód. Obiektywnie jednak zarobione przez nią pieniądze są zbyt małe, by pokryć związane z nią nadzieję.

Obiektywnymi przykładami nie-klapy mogą być filmy „Zabójcze maszyny” oraz „Król Artur: Legenda Miecza” . Obydwa miały być początkowymi epizodami dłuższych cykli. Obydwa zarobiły duże pieniądze. Za małe jednak, by podtrzymać późniejszą sprzedaż. Inny przykład to „Han Solo: Gwiezdne Wojny – historie” (Uwaga! Errata na końcu tekstu).

Zrozumienie zjawiska ważne jest też z punktu widzenia różnych, internetowych kłótni na na zasadzie „Film X okazał się porażką, bowiem zarobił tylko kwazylion dolarów” / „No prawda! Co to jest kwazylion dolarów! Nie warto się schylać!”

Dlaczego Walmart woli sprzedawać karabiny, niż gry?

Właściwie chciałem pisać dziś o czymś innym, jednak akurat niedawno w USA miała miejsce duża strzelanina, po której Walmart, czyli największa w wiadomym kraju sieć sklepów detalicznych, usunął z ekspozycji „brutalne” gry wideo. Firma jednak nie zdecydowała się postąpić analogicznie z bronią palną.

Dlaczego zdecydowano się na tak dziwaczny krok?

By to wyjaśnić potrzeba odwołać się do zawiłości najnowszych zdobyczy ekonomii, socjologii, psychologii tłumów i głębokiej wiedzy z dziedziny historii społecznej.

Popularne mity popkultury na temat broni palnej:

Broń palna jest jednym z największych fetyszy filmów i gier akcji. Jednak zarówno gry, jak i filmy uciekają się do licznych uproszczeń oraz pozwalają sobie na wiele przesady poruszając jej temat. Dziś zajmiemy się tematem mitów obecnych w popkulturze, a dotyczących broni palnej.

Filmy animowane, które warto obejrzeć przed grą w Dungeons and Dragons:

Tematem dzisiejszego wpisu będą filmy (a w zasadzie to seriale animowane), które najlepiej (moim zdaniem) oddają grę w systemie, jakim jest Dungeons and Dragons. Udało mi się znaleźć sześć tego typu serii, każda traktuje o czymś innym, inaczej podchodzi do tematu oraz opisuje różne poziomu zaawansowania drużyny.

Trzy z tych serii to anime, trzy produkcje amerykańskie.

Przeczytane: lipiec 2019, jeden z najlepszych wyników w historii:

Bo aż 11 pozycji. W tym trzy książki fantastyczne słusznego rozmiaru, dwa wydawnictwa historyczne, też sporego ciężaru gatunkowego. Oraz siedem Ospreyów.

Gdzie więc tkwi tajemnica sukcesów czytelniczych?

Czytać krótkie książki!

Bo powiedzmy sobie szczerze: to właśnie to jest przyczyną owego, zdumiewającego wyniku. Bo powiedzmy sobie szczerze: bez dużej liczby Ospreyów, które mają po kilkadziesiąt stron objętości nie udałoby mi się przeczytać takiej liczby książek.

Warhammer: dlaczego „Jesienna Gawęda” się przyjęła:

Niedawno przyjrzeliśmy się treści podręcznika podstawowego do chyba najbardziej klasycznej gry fabularnej w Polsce. Oraz udowodniliśmy, że stereotyp mroku jest co najmniej przesadzony. Teraz zajmiemy się inną kwestią: skoro Warhammer nie był grą mroczną, że oko wykol, to dlaczego najbardziej przyjął się taki, a nie inny styl rozgrywki?

Odpowiedź moim zdaniem jest prosta: bo działał.

W odróżnieniu od tego, co zaproponowały podręczniki.