Czego wydawnictwa książek mogłyby nauczyć się od mangowców?

Pomysł na ten wpis przyszedł mi do głowy już jakiś czas temu, po tym, jak ogłoszono upadłość sieci księgarskiej BookBook. Sieć ta miała 20 lokali, więc jej zniknięcie z rynku niektórzy odebrali jako zapowiedź nadchodzącego Armageddonu (ja szczerze mówiąc wówczas pierwszy raz o niej usłyszałem). Jest to o tyle ciekawe, że działo się to mniej-więcej w tym samym momencie, w którym otwierał się 20 sklep Yatta w Polsce. Czyli nastąpiło wydarzenie, które nikogo nie obchodziło, choć miało podobną skalę…

Jak to się dzieje, że jedni dają sobie radę, a inni ponoszą klęskę? I czego wydawcy oraz dystrybutorzy książek mogliby się nauczyć od wydawców i sprzedawców mangi?

Ogród botaniczny w Lublinie i Arboretum w Przemyślu:

Po zeszłorocznej wyprawie do Ogrodów Japońskich we Wrocławiu podchodziłem z dużą ostrożnością do wszystkiego, co ma w nazwie „Ogród”. Tamte były bowiem w prawdzie ładne, jednak małe i tak zatłoczone, że w zasadzie bardziej stało się w nich w kolejce do wyjścia, niż zwiedzało. Jednak ośli upór sprawił, że postanowiłem wybrać się w inne miejsce. I choroba było warto.

Karczmy, szynki, gospody: czym były i czym się różniły:

Trzy wyżej wymienione instytucje kojarzą nam się dzisiaj niemal wyłącznie z wyszynkiem alkoholu, a same nazwy używane są zamiennie. Faktycznie jednak były to zupełnie innego rodzaju przedsiębiorstwa, pełniące na rynku odmienne, często nieoczywiste zadania, nastawione na obsługę zupełnie innego rodzaju klientelli.

Zajmiemy się też tym, kogo można było tam spotkać oraz jakie interesy można tam było zrobić.

Oraz tym, dlaczego karczmy faktycznie są dla poszukiwaczy przygód naturalnym środowiskiem do siedzenia.

Amazoński Władca Pierścieni: dlaczego magia marketingu nie działa?

Prosta sprawa. Tolkien sprzedał 350 milionów książek (a według niektórych spekulacji nawet 600 milionów). W kręgu „cywilizacji zachodniej”, obejmującej wszystko na wschód od Tokio i na zachód od Uralu oraz obydwie Ameryki żyje jakieś 2,4 miliarda ludzi. Daje to jedną książkę na każde 7 osób. Czyli jedną książkę w każdym gospodarstwie domowym.

Czy możliwy jest pokój z miłośnikami Young Adult?

Nie, bowiem ukradli naszą ziemię i zabijają nasze bizony! Ale nie są nawet w połowie tak dużym problemem, jak plaga ospy, która zdziesiątkowała nasze szeregi!

A tak na serio: YA prawdopodobnie nie byłoby problemem, a nawet byłoby pożyteczne, gdyby pojawiło się w innym okresie dziejów, zanim my, fantaści sami narobiliśmy sobie problemów.

Battle Brothers i Phoenix Point: o hiperealistycznych mechanikach

Mechaniki hiperrealistyczne, czyli takie, w których cios w głowę może zakończyć się wybiciem oka albo jej odcięciem, a w nogę spowalnia i kończy się złamaniem, to marzenie każdego, początkującego twórcy gier. Tak się składa, że miałem okazję jakiś czas temu pograć w dwie gry zawierające tego typu rozwiązania. Tak więc była okazja przyjrzeć się, jak tego typu zasady działają w praktyce. Tak, żebyście Wy już nie musieli…

Przeczytane w kwietniu 2022: Biografia Tolkiena i prawie nic więcej…

Kwiecień nie był dla mnie bardzo słabym miesiącem jeśli chodzi o lekturę. Udało mi się przeczytać zaledwie cztery pozycje, co jak na moje możliwości jest kiepskim wynikiem. Co więcej niekoniecznie były to książki najwyższej jakości, co niestety przełożyło się na mój czytelniczy zapał. Duża rola w omawianej sytuacji przypadła też Belgeriadzie, czyli całkiem nienajgorszej książce, jednak długiej na 1200 stron. Nie sądzę więc bym i w maju miał jakieś zachwycające wyniki czytelnicze (zwłaszcza jeśli chodzi o fantastykę).

Tym razem przeczytanymi książkami były:

Czego lepiej nie mówić w muzeum?

Długi weekend majowy to u nas w pracy moment, w którym kończy się sezon martwy, a zaczyna prawdziwa praca. Oznacza to, że nasze muzeum zaleją tłumy ludzi, a kolejki być może znów będą się ustawiać aż do bramy… Oznaczać to będzie, że znowu pojawią się ONI i powiedzą TO! Słowa, których nikt z nas nie chce więcej usłyszeć w swym życiu, a które śnią nam się po nocach.

(Aczkolwiek w tym roku pewnie inwazji nie będzie… Zwykle długi weekend jest najruchliwszym momentem roku, a dziś było 20 procent zwiedzających z zeszłego roku).

Polityka w fantastyce: jak zrobić to dobrze?

Jak pisałem już nie jeden raz: nie lubię przekazu politycznego w fantastyce oraz kulturze popularnej. Osobiście wolałbym też, gdyby tego tematu nie było, a fantastyka pozostała obrazem czystej imaginacji. Są jednak dzieła, które bardzo mocno angażują się w ten przekaz i które cenię. Problem w tym, że współcześnie przekaz ten stał się bardzo mało wyrafinowany. Otrzymujemy więc mało przekonujące bajki o dobrych wikingach gnębionych przez złych chrześcijan, zielonych ludzikach z Marsa będącymi faktycznie ludzikami czerwonymi ze Związku Radzieckiego czy też głębokie myśli takie jak Unia Europejska Perkele!

Pytanie brzmi: jak zrobić to dobrze?

Przyjrzyjmy się kilku przypadkom, kiedy to wyszło.

Kto przejmie hegemonię kulturową po USA?

Jak wiadomo cywilizacja Zachodu upada (jeśli nie wiecie, to spytajcie się swojego pisowskiego wujka w następne święta, on wam wytłumaczy). W szczególności upada zwłaszcza USA oraz jego hegemonia kulturowa. Co ciekawe to ostatnie może nawet być (przynajmniej w jakimś ułamku) prawdą. Pojedyncze mangi już sprzedają się lepiej, niż cały komiks amerykański, akcje Netflixa straciły w tym roku już 60 procent wartości, Facebook i Twitter też ledwo przędą na giełdzie, gal oskarowych nikt już nie ogląda, a na rynku gier komputerowych Amerykanom nigdy nie udało się wywalczyć dominacji…

Tak więc załóżmy, że faktycznie hegemonia USA upada. Pytanie brzmi, kto może zastąpić je w tej roli?

Zacznijmy od prostych przypadków: