Wizards of the Coast niedawno zapowiedziało powstanie nowej edycji Dungeons and Dragon. Jeszcze nie wiadomo, jak będzie wyglądać gra (prawdopodobnie będzie to raczej edycja 5,5, niż rewolucja). Niemniej daje to okazję, by porozmawiać o tym, co można by w Lochach i Smokach zmienić. A zmienić można byłoby naprawdę dużo…
Tak więc: co bym zmienił w tej grze, gdybym mógł: Czytaj dalej
Gra o Tron była kulturowym fenomenem poprzedniego dziesięciolecia. Niezwykle popularny serial, który napędził też sprzedaż książki. Wygenerował też powstanie wielu gier: planszowych, mobilnych, komputerowych i fabularnych.
Gier, które (za wyjątkiem planszówek i mobilnych) nie odniosły wielkiego sukcesu. Tak, jakby gracze nie mieli ochoty stanąć do walki o Westeros. Czym mogłoby to być spowodowane? Czytaj dalej
Niziołki. Jedna z bardziej znanych ras fantasy, zwykle przyjazna, choć niekiedy poddawana surowej dekonstrukcji. Tak więc w uniwersum Krynnu mamy Kenderów, rasę kleptomanów z deficytem lęku, uważaną za raczej irytującą. Niziołki z Darksun są ksenofobiczną rasą łowców głów i kanibali, zamieszkujących jedne z ostatnich, deszczowych lasów planety. W świecie Greyhawka żyje plemię zwane Jerrenami, wojowniczy nomadzi, (znowu) kanibale i czciciele demonów. Wszystkie te trzy rasy nie wytrzymują jednak porównania z najgorszymi socjopatami fantasy.
Z Harfootami.
Dziś zajmiemy się zagadką: skąd wzięły się te małe sukinsyny… Czytaj dalej
Fantasy jest gatunkiem epickim. Opowiada o wielkich bitwach między dobrem, a złem w których biorą udział tysiące żołnierzy. Opowiada o rycerzach dosiadających odważnych rumaków. Opowiada o wojownikach mierzących się ze straszliwymi potworami. Gatunek jest bardzo popularny, a należące do niego gry często odnoszą sukcesy. Co sprawia więc, że twórcy chętniej sięgają po science fiction lub horror, mimo że posiadają one mniej fanów?
Koszta grafik. Czytaj dalej
Powiedzmy sobie szczerze: sprawy w zachodniej kulturze popularnej idą w kierunku niekoniecznie dobrym. I niestety w dużej mierze jest to zasługą samych jej twórców. W ostatnich latach pisarze i twórcy scenariuszy nabrali wielu złych nawyków. I niestety, nie wszystkie z nich są wynikiem działania podłych korporacji albo poradników kreatywnego pisarstwa. Niektóre z nich to efekt pomysłów pisarzy i wydawców, które wydawały się dobre… Ale niestety okazały się toksyczne dla otoczenia.
Dziś przyjrzymy się ludziom najgorzej moim zdaniem zasłużonym. Czytaj dalej
Piszę. Projekt skończę najpewniej za jakieś 2 lata. Nazywa się on Ścieżki Istnienia: Taktyczna Gra Fabularna i w tej chwili składa się on głównie z masy notatek i około 15 grafik, średnio nadających się do pokazania. Oraz z wersji testerskiej która załączona jest do tego postu.
Gra jest science fantasy i opowiada o międzywymiarowych podróżnikach odwiedzających światy o różnym stopniu rozwoju technologicznego i umagicznienia, oraz organizujących w nich partyzantkę przeciwko potędze zwanej Pięcioma Wielkimi Bogami.
Pod względem klimatu jest to dzieło absolutnie oryginalne, jakiego nie było jeszcze na polskim rynku :). Doświadczony czytelnik zauważy jednak naleciałości XCOM, Star Gate, Białej Bogini, Stellaris, Ulisess 31, Tajemnicznych Złotych Miast, WoD-a, Exalted (na heroic mortalach), Amberu, Gwiezdnych Wrót, Sliders i Startreka. Gdzieś tam tańczy też dłuższa lista anime.
Mechanicznie (przy czym zaznaczam, że ta wersja obejmuje jedynie mechanikę walki, bez socjalu i eksploracji, te będą w późniejszych buildach) trochę poprawiony XCOM. Czytaj dalej
Kilka razy usłyszałem zarzut, że (rozwodząc się o różnych elementach kultury, życia społecznego i ekonomii) brakuje mi odwagi, by powiedzieć kilka rzeczy (na przykład, że za jakąś zbrodnię odpowiadają lewacy lub prawacy). Co ciekawe zawsze słyszę to kilku osób jednocześnie, każdej reprezentującej odmienne poglądy polityczne i każdej niezadowolonej, że nie stanąłem po jej stronie.
Niestety: z mojej perspektywy sprawa wygląda inaczej.
Przychodzi jedno i pierdoli jak ksiądz. Przychodzi drugie i pierdoli jak ksiądz. Przychodzi trzecie i chyba nawet faktycznie jest księdzem… Czytaj dalej
Październik był dość efektywnym miesiącem, jeśli chodzi o lekturę, udało mi się bowiem uporać z aż sześcioma książkami oraz rozpocząłem lekturę dwóch kolejnych (drugi tom Morza Śródziemnego i Soulbond).
Co więcej lektura tym razem była dość satysfakcjonująca, przynajmniej jeśli chodzi o linię fantastyczną. W linii historycznej natomiast książki po prostu można było szybko odhaczyć.
Tym razem przeczytane pozycje to: Czytaj dalej
Jeden ze scenarzystów serialowego Wiedźmina wygadał się kilka dni temu, że wielu jego kolegów „nie lubiło oryginalnych książek i gier, a nawet aktywnie się z nich wyśmiewało”.
Ktoś jest zaskoczony?
W tym samym czasie szef Disneya oświadczył, że „Nie wierzy, że dorośli lubią filmy animowane”.
Znów ktoś zaskoczony?
Czyli dwa kolejne przykłady na to, że współczesny świat i rozrywka zdominowana jest przez piekarzy uważających się za arcyksiążątka… Czytaj dalej
Bardzo nie lubię gdy ktoś posługuje się argumentem „to tylko gra”, „to tylko książka” lub „przynajmniej ta gra nie udaje, że jest czymś więcej niż grą”, aczkolwiek słowo „nie lubię” jest tutaj niewłaściwe. Sugerowałoby ono, że mnie to irytuje, albo denerwuje, triggeruje lub też rodzi we mnie gniew. Tymczasem nic z tych rzeczy.
Raczej zapala mi się lampka ostrzegawcza „Ocho! Należy zakończyć dyskusję” bowiem czuję przeświadczenie, że zwyczajnie trafiłem na kogoś, z kim gadać zwyczajnie nie warto. Czytaj dalej
Fanboj i Życie 